Και Γιατί να Μην μας Έρχονται τα Πράγματα Εύκολα;
Όταν ήμουν μαθήτρια της τρίτης λυκείου, θυμάμαι έναν πολύ αγαπημένο μου καθηγητή μαθηματικών να μου λέει: «Δήμητρα, ναι, λύνεις τις ασκήσεις τελικά. Παίρνεις το άριστα που θέλεις. Όμως γιατί πρέπει να πηγαίνεις από το δύσκολο δρόμο ενώ μπορείς να λύσεις την άσκηση πιο γρήγορα και πιο εύκολα;» Τότε δεν μπορούσα να κατανοήσω πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό.
Ο τρόπος σκέψης μου ήταν αυτός και πίστευα ότι με τίποτα δεν θα μπορούσε να αλλάξει. Έκλεινα τα μάτια και τα αφτιά στα hints & tips που προσπαθούσε να μου περάσει ο συγκεκριμένος καθηγητής. Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω τι ήθελε να μου πει. Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω ότι όλα είναι θέμα οπτικής, η οποία βασίζεται σε συγκεκριμένες πεποιθήσεις.
Όταν ήμουν μαθήτρια της τρίτης λυκείου, θυμάμαι έναν πολύ αγαπημένο μου καθηγητή μαθηματικών να μου λέει: «Δήμητρα, ναι, λύνεις τις ασκήσεις τελικά. Παίρνεις το άριστα που θέλεις. Όμως γιατί πρέπει να πηγαίνεις από το δύσκολο δρόμο ενώ μπορείς να λύσεις την άσκηση πιο γρήγορα και πιο εύκολα;»
Τότε δεν μπορούσα να κατανοήσω πώς θα μπορούσε να γίνει αυτό. Ο τρόπος σκέψης μου ήταν αυτός και πίστευα ότι με τίποτα δεν θα μπορούσε να αλλάξει. Έκλεινα τα μάτια και τα αφτιά στα hints & tips που προσπαθούσε να μου περάσει ο συγκεκριμένος καθηγητής. Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω τι ήθελε να μου πει. Πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω ότι όλα είναι θέμα οπτικής, η οποία βασίζεται σε συγκεκριμένες πεποιθήσεις.
Δηλαδή, πέρασαν πολλά χρόνια για να καταλάβω ότι η ανθρώπινη ιστορία που διδασκόμαστε, μας μαθαίνει ότι τελικά τα καλά πράγματα που συμβαίνουν στη ζωή μας δεν τα «κερδίζουμε» εύκολα. Θα πρέπει να πασχίσουμε. Να δουλέψουμε σκληρά. Να επιλέξουμε το δύσκολο δρόμο. Και τότε, έχουμε κάποιες πιθανότητες να τα καταφέρουμε. Και όχι όλοι!
